DÜN GELECEĞİMİZ İÇİN AYRILDIĞIMIZ TOPRAKLARDAN

BUGÜN GELECEĞİMİZ İÇİN YATIRIM YAPMALIYIZ

 

 

DİVRİĞİ’DE NÜFUS HAREKETLERİ

 

 

1927 de Türkiye Nüfusu :13.648.270

1935 de Türkiye Nüfusu :16.158.018

 

20 EKİM 1935 GENEL NÜFUS SAYIM SONUÇLARINA GÖRE

 

Divriği’de toplam nüfus:34474

Şehir Merkezinde: Erkek-3038, Kadın-2872 Toplam-5910

Nahiye ve köylerde: Erkek-14741, Kadın- 13823 Toplam-28564

 

DİVRİĞİ’DE YILLARA GÖRE TOPLAM VE İLÇE NÜFUSU

 

1927-   25172-  4789

1935-   34474-  5910

1940-   36040-  8101

1945-   34456-  6804

1950-   37399-  6254

1955-   45039-  6983

1960-   49685-  8829

1965-   49882-  9160

1970-   46699-  10389

1975-   43214-  12302

1980-   41562-  14721

1985-   38382-  15974

1990-   33105-  17664

1997-   22903-  15199

2000-   23313-  14429

2007-   17176-   11980

2008-  17476-   11388

2009-  16713-   10880

             

 OKUMA YAZMA ORANLARI

 

1884 yılında:39 okulda 2388 erkek 502 kız öğrenci öğrenim görmektedir. Müslüman okullar 25 olup 1588 erkek 400 kız öğrenci Müslüman olmayan 800 erkek 102 kız öğrencidir.

1888 tarihli devlet salnamesi bir rüştiyenin bulunduğunu 69 öğrenci öğrenim görmektedir.

1903 de bu sayı 58 dir.

1890 yılında iki Protestan okulunda 860 erkek 102 kız öğrenci vardı.

 

1935 SAYIMLARINA GÖRE:

 

Okuma yazma oranları:

Şehir Merkezinde:

Erkek-1235 Kadın -301 Toplam 1536 yüzde oranı: Bilen yüzde 26 bilmeyen yüzde 74

Nahiye ve köylerde:

Erkek-2647 Kadın-283 toplam 2930 yüzde oranı: Bilen yüzde 10 bilmeyen yüzde 90

Sivas genelinde okuma –yazma oranı: Bilen yüzde 8,5 bilmeyen yüzde 91,5 dir

 

2000 sayımına göre Divriği’de okuryazar oranı yüzde 91 dir.

 

1980 yılında 109 köyün tamamında ilkokul bulunmaktaydı. Bu köy okullarından 39 u güvenlik 8 i öğretmen olmaması diğerleri de öğrenci azlığı nedeniyle kapatılmıştır. Öğrenim çağına gelenler Atatürk yatılı ilköğretim bölge okulunda eğitim görmekteler.

 

     DİVRİĞİ OKULLARINDA 2010-2011 EĞİTİM

 

 

 

PROF. DR. MAHİR TEVRÜZ ANA OKULU- ÖĞRENCİ SAYISI 58

 

 

İSTİKLAL İLKÖĞRETİM OKULU-ÖĞRENCİ SAYISI 239 -8 SINIF

 

CUMHURİYET İLKÖĞRETİM OKULU-ÖĞRENCİ SAYISI 178-8 SINIF

 

ATATÜRK İLKÖĞRETİM OKULU-  ÖĞRENCİ SAYISI 185 – 8 SINIF

 

MUSTAFA NECATİ İLKÖĞRETİM OKULU-ÖĞRENCİ SAYISI 282 – 8 SINIF

 

DANACI SADIK ÖZGÜR İLKÖĞRETİM OKULU- ÖĞRENCİ SAYISI 199- 8 SINIF

 

ŞEHİT HAMZA ÖZÇELİK İLKÖĞRETİM OKULU-ÖĞRENCİ SAYISI 108-8 SINIF

 

SELAVATTEPE İLKÖĞRETİM OKULU- ÖĞRENCİ SAYISI 177-8 SINIF

 

 

ATATÜRK YATILI İLKÖĞRETİM BÖLGE OKULU- ÖĞRENCİ SAYISI 180 – 8 SINIF

 

 

KESME KÖYÜ İLKÖĞRETİM OKULU-ÖĞRENCİ SAYISI 24- 5 SINIF

 

 

DİVRİĞİ LİSESİ-ÖĞRENCİ SAYISI 350 – 4 SINIF

 

NURİ DEMİRAĞ ENDÜSTRİ MESLEK LİSESİ-ÖĞRENCİ SAYISI 347 – 4 SINIF

 

DİVRİĞİ İMAM HATİP LİSESİ-ÖĞRENCİ SAYISI 71- 4 SINIF

 

SADIK ÖZGÜR TİCARET MESLEK LİSESİ-ÖĞRENCİ SAYISI 86- 4 SINIF

 

 

ORTA OKULA KAYIT OLAN ÖĞRENCİ SAYISI

 

1937-2 ÖĞRENCİ KÖY DOĞUMLU -79 TOPLAM ÖĞRENCİ KAYDI

1938-2 -50

1939-3-75

1940-4-74

1941-5-59

1942-4-46

1943-4-57

1944-4-44

1945-1-42

1946-2-35

1947-1-54

1948-1-42

1949-3-40

1950-3-43

1951-3-60

1952-7-78

1953-3-59

1954-7-82

1955-30-90

1956-9-71

1957-44-105

1958-40-77

1959-51-104

1960-77-161

1961-98-179

1962-107-168

1963-86-159

1964-110-185

1965-148-287

1966-84-231

1967-60-181

1968-59-266

1969-41-187

 

TOPLAM- 3828 ÖĞRENCİ KAYIT OLDU-1870 ÖĞRENCİ MEZUN

KÖY DOĞUMLU KAYIT OLAN ÖĞRENCİ SAYISI-1103 ÖĞRENCİ

1966-1969 ARASI KÖY DOĞUMLARI SAĞLIKLI DEĞİL.

 

 DİVRİĞİ’DEN KISA BİR ESİNTİ

 

Geçen yüzyıl içinde Divriği yaşantısını bazı bilgi ve belgeler ışığında incelediğimizde;

1900 lü yılların başlarında ülkenin çeşitli cephelerinde devam eden savaşlar, birinci dünya savaşı, istiklal savaşı nedeniyle Divriği’den askere giden gençlerin büyük bir bölümü geri dönmedi. Sağlık koşullarının elverişsiz olması trahom, verem, kolera, tifüs salgınları sonucu da çok sayıda insanın ölmesine neden olmuştur. Konargöçerlerin aşiret ve eşkıya baskıları sonucu düzenleri bozulmuş, savaşlar sonucu başlayan göç hareketleri önemli ölçüde bölgeyi etkilemiştir. Ziraat ve çiftçilik için ihtiyaç duyulan genç nüfusun olmayışı, verimsiz topraklar ülke ekonomisinin zayıflığı gibi çeşitli nedenlerle halk kıt kanaat geçinmek zorundaydı.

Kış mevsimlerinin uzun, ulaşımın zorlukları, eşkıya baskınları, sağlık gibi zorluklar bölge insanı için günü kurtarmanın çabası içinde bir yaşam kavgası verildiği yıllardı

19 yy sonunda Divriği terk edilmiş bir kasaba görünümünde idi.

1903 yılında Divriği nüfusu müslüman kadın 14009 erkek 13273 gayrimüslim kadın 4138 erkek 4121 toplam 35541 kişidir. 9 nahiye 125 köy vardı ilçe nüfusu 5600 idi.

1920-1960 arası toplam nüfusta artışlar olmuş 1927- 25172, 1950-37399,1965- 49882, 1985- 38382, 2000 yılında 23313 kişidir.

İlçe merkezi 1927 - 4789,1950 - 6254,1965 -9075,1985 - 15974, 2000 de 14429 kişidir.

1935 yılında Çoban durağı 423 kişi,Tuğut 547 kişi,

2000 yılında Çobandurağı 58 kişi ,Tuğut  220 kişi,

1935 de Akmeşe 954

2000 de Kayacık 321 nüfus ile en kalabalık köydür.

Artan nüfusla sınırlı tarım arazilerinin bölünmesi, ulaşım yetersizliği, Divriği şehir merkezinin fonksiyonel olarak gelişmesi köy nüfuslarını azaltmıştır.

2003 yılında şehir de 3434 aile 13491 nüfus vardır.

Divriği’de yaşayan Ermenilerin varlıklı ve sanatkâr olmaları Divriği gelir düzeyini yükselten unsurlardı. Ermenilerin tehcir sonucu Divriği’yi terk etmeleri yıllarca devam eden savaşlar Divriği’yi yoksulluğa, kıtlığa ve yokluğa iten sebeplerdi. Bu durum 1930 lu yıllara kadar devam etti demiryolu inşaatı esnasında Divriği'nin şantiye merkezi olması Divriği’de ki hayatın canlanmasına ve gelir düzeyinin artmasına sebep olmuştur. Ortaokulun açılması, madenin işletilmeye başlanması, eğitime devletin destek vermesi okuma oranını artıran sebepler oldu. Maden işletmesinde ihtiyaç olan işçi kadrosunun civar köylerden temini sonucu köy halkına önemli miktarda maddi girdi sağladı. Bunun sonucu aileler köylerde de ilkokulların açılmasıyla çocuklarını okutmaya yönelterek ortaokula göndermeye başladılar. Okuyan öğrenciler lise ve üniversite tahsiline devam ettiler.1950-60 lı yıllarda köy ve şehir de tam bir okuma seferberliği vardı. Eğitimini tamamlayan çocukların hemen hemen tamamı Divriği’ye dönmeyerek büyük şehirlerde kendilerine yeni bir hayat kurdular. Divriği’de kalanlarda emekli olunca bir kısmı Divriği’yi terk etti az bir kısmı da Divriği’de kaldı. Şehir esnafı da bu göç dalgasına ayak uydurdu. Bu dönemde köyde yaşamın zorluklarından dolayı halkın büyük bir kısmı ilçe merkezine göç etti. Köylerdeki okullar öğrencisizlik nedeniyle kapatıldı. Divriği’nin önemli bir gelir kaynağı madende yabancı işçilerin alınması, makineleşme gibi sebeplerden dolayı her geçen gün göç vermesine sebep oldu, madenin Divriği için ne denli bir önem taşıdığını kısaca anlatmaya çalıştım. Çeşitli toplantılarda maden işletmesi sürekli eleştiri konusu yapılıyor, bu işletme sayesinde Divriği’den ayrılan hemşerilerimiz siyasetçi, işadamı, bürokrat, profesör, mühendis, doktor gibi çeşitli dallarda önemli kazanımlar sağladılar. Divriği’den bir yaşam kesitini kısaca özetlemeye çalıştım. Divriği hepimizden bir şeyler bekliyor. Bizlere verdiklerinden çok fazlasını geri istiyor.